jueves, 10 de octubre de 2013

Gaseosa

Si, soy un poco gaseosa. Cuando estoy nerviosa y me pasa algo... Zas! Cuidado... Que ahi que suben y suben mis burbujas... Suben hasta tocar el cielo, hacen un vuelo cargado de energia y bajan como la espuma. Es en ese momento de espuma cuando me suelo dar cuenta de lo alto que han llegado mis burbujas y que quizas nunca deberian de haber llegado tan alto. En ese momento es cuando pienso, ¿pero porque no te habras callado?, ¿porque has escrito eso? Y es en ese momento en el que dices: Tierra, tragame. Y en ese momento es cuando te das cuenta de que ya es demasiado tarde. Es demasiado tarde para borrar lo que has dicho, es demasiado tarde para borrar el mensaje que ya has enviado. Y de repente, tus burbujas se esfuman y te quedas desnuda, te quedas vacia, te quedas triste por no haber sido otra vez mas, un poco menos gaseosa.

martes, 8 de octubre de 2013

Zaindu maite duzun hori...

Aspaldiko partez idatzi gabe, ezer konpartitu gabe... Idazteko nahia eduki dudanean ideiak ez ziren burutik atzamarretara pasatzen eta pasatzen zirenean, emaitza ez nuen gustoko. Gaurkoan agian ez zait idatzi dudan tetsurik politena aterako, hori seguru, baina gauza asko pasatu dira denbora honetan ezer esan gabe jarraitzeko. Ez naz atzera begira ipiniko, ez behintzat idazteko. Bai ordea, aspaditik entzuten ez nuen kanta bat konpartitzeko. Oingoan kanta Ruper Ordorikaren "Zaindu maite duzun hori" da. Kanta suabea, esfortsu abrik entzuten den horietakoa. Gaur lasaitasunerako txokoa...


 

Ikusi makusi